بررسی تاثیر بیش اطمینانی مدیریتی بر کیفیت گزارشگری مالی و محافظه کاری شرطی در بورس تهران

هدف اصلی این تحقیق « بررسی تاثیر بیش اطمینانی مدیریتی1 بر کیفیت گزارشگری مالی و محافظه کاری شرطی در بورس تهران طی سال‌های 1390 تا 1394» می باشد. جامعه آماری تحقیق، کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس تهران، شامل تعداد 512 شرکت می باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی با رویکرد کاربردی بوده و روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه ای و در بخش آزمون فرضیات از روش اسنادکاوی صورتهای مالی می باشد. به طور کلی روش آماری مورد استفاده در این پژوهش روش همبستگی و رگرسیون چندگانه است. براساس نتایج فرضیه اول تحقیق، اعتماد بیش از اندازه مدیریتی بر کیفیت گزارشگری مالی تأثیر معکوس و معناداری دارد. براساس نتایج فرضیه دوم، اعتماد بیش از اندازه مدیریتی بر محافظه کاری شرطی تأثیر معکوس و معناداری دارد. براساس نتایج فرضیه سوم تحقیق، محافظه کاری موجب قوی تر شدن تأثیر معکوس بیش اطمینانی مدیریتی بر کیفیت گزارشگری مالی می شود. نتایج مربوط به متغیرهای کنترلی نشان داد که اندازه شرکت تأثیر مستقیم و معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی و محافظه کاری شرطی دارد. همچنین، نسبت اقلام تعهدی و اهرم مالی تأثیر معکوس و معناداری بر کیفیت گزارشگری مالی و تأثیر مستقیم و معناداری بر محافظه کاری شرطی دارند.